„Pronašli smo blago“ – Kokimbo unido kralj Čilea

Kokimbo unido je šampion Čilea! Četiri kola prije kraja Lige de Primera „pirati“ sa Pacifika pokorili su „dugačku zemlju“ i po prvi put u istoriji osvojili krunu.

Relativno nevažna vijest, ali ne za zaljubljenike u fudbalsku egzotiku i Skaut sport. Od večeras i u Južnoj Americi imamo priču poput Mjalbijeve, fudbalskog čuda iz takođe „duguljaste zemlje“ sa sjevera Evrope.

Naslućivalo se još ljetos da bi tim iz čileanskog zaliva mogao da napravi čudo. Navijači u gradu istorije pune legendi o piratima vjerovali su u jednu fudbalsku. I čekao se novembarski dan koji je bio označen kao istorijski – gostovanje Union la Kalere u Kokimbu u 26. kolu šampionata, uz derbi Katolike i O'Higinsa u Santijagu – kovčezi ruma bili su spremni umjesto šampanjca, a u trofeju „Srebrnog uemula“ sijale su zlatna i crna boja.

Nikad puniji stadion Fransisko Sančes Rumoroso dočekao je „sementerose“ koji su ostali zacementirani pred skoro 19.000 navijača na tribinama i gledali „pirate“ kako osvajaju Čile.

Južnoamerički žuti zid predstavio je koreografiju za ponos – džinovsko zlatno platno sa gusarskom tematikom, ilustracijom stadiona, pirata sa mačem, ukletim brodom i natpisom „Neka vatra šampiona zapali tvoje srce“.

U grotlu Kokimbove luke utopili bi se i veći od malene La Kalere, koja je bila 14. vezana žrtva „El Barba“. Savršeno veče golovima su uljepšali najbolji strijelac tima, reprezentativac Paname, Sesilio Vaterman, i mlado krilo Benjamin Ćandia, dijete kluba.

Nedugo nakon 1:0 slavlje kakvo Kokimbo ne pamti moglo je da počne. Ne samo na tribinama, već i u gradu, jer monument koji zovu „Kolos iz ravnice“ može da primi tek deseti dio stanovništva Kokimba. Ko nije imao sreću da dođe do karte mogao je da bude dio priče u Engleskoj četvrti i u zlatno-crnom moru plovi kroz istorijski dan, a meč pratio na ogromnom ekranu.

Vaterman je pogodio u 20. minutu, potom je O'Higgins poveo u Santijagu, a u Kokimbu La Kalerin štoper Kristofer Dijaz je pocrvenio, i to je bio znak za otvaranje skrinje sa najvećim blagom od dolaska Fransisa Drejka u Čile.

Zlatni, sunčani, novembarski dan u Kokimbu stigao je nakon 67. rođendana „aurinegrosa“, koji su ga obilježili pobjedom 1:0 nad Uaćipatom u Talkaunu, tačno 30. avgusta. Bila je to deseta vezana pobjeda Kokimba u šampionatu, koji je u međuvremenu žrtvovao Kup, a od tada dobio još četiri utakmice, zaključno sa podvigom za krunu. To je trenutno najduži aktivni niz pobjeda u svijetu fudbala ako računamo samo ligaške mečeve.

Bila je to doktorska disertacija osporavane Fergusonove rečenice - „Napad dobija utakmice, a odbrana osvaja titule“. U Čileu se to desilo – Kokimbo je na 26 mečeva primio tek 12 golova, samo u jednoj utakmici više od jednog, u pobjedi nad La Serenom 4:2. I u napadu sve funkcionište - Ćandijin gol bio je 40. u prvenstvu, a od Kokimba efikasniji su samo Audaks Italiano (45) i Universidad de Čile (47). Za poraz u Primeri ne zna više od šest mjeseci i gostovanja Kolo Kolu, kojem se revanširao kod kuće prije tri kola i gurnuo Vidala i drugove van zone kvalifikacija za Kopa Sudamerikanu.

Bio je to, zapravo, jedini put da Kokimbo nije osvojio bodove, a titula je stigla nakon 20. pobjede. Čile je tako dobio sedmu regiju sa prvakom, 11. grad koji ima šampiona države. Kokimbo je stao rame uz rame sa Uaćipatom i O'Higinsom kao buntovnicima koji su razbili supremaciju klubova iz Santijaga.

Com uma campanha absurda, 14 vitórias consecutivas, Coquimbo Unido celebra o título no Chile pela primeira vez!pic.twitter.com/yctsOABwDm

— Leonardo Bertozzi (@lbertozzi) November 2, 2025

Nagrada za „najveći uspjeh u istoriji čileanskog fudbala“, kako su u medijima nazvali podvig Kokimba, je i direktno mjesto u Kopa Libertadores, u koji se vraća nakon više od tri decenije.

„Kokimbo ne spava! Kokimbo slavi! Kokimbo uživa u svojoj prvoj tituli u istoriji! Kokimbo je monarh čileanskog fudbala!“ – bile su završne riječi komentatora prenosa istorijskog meča, koji nije bilo ni malo lako naći u moru internet strimova.

Kokimbo unido je zato našao nešto vrijedno koliko je vrijedna Drejkova skrivena relikvija, po koju su svi stizali u njegov zaliv – krunu fudbalskog kralja Čilea. Ukrao je kao pravi pirat, pred nosem „poglavica“ iz Kolo Kola, „romantičara“ iz Universidad de Čilea i „krstaša“ iz Universidad Katolike, i bio omiljeni zlikovac još jedne priče koju može samo fudbal da režira.

Prateći fudbalsku piratsku mapu plovili smo od švedskog Mjalbija, sa poluostrva Listerlandet u Baltiku, do prirodne luke na Pacifiku u Kokimbu, a naredno pristanište mogao bi da bude Lit u Edinburgu, u kom Harts čeka titulu više od 60 godina.