Nije sinoć sve izgledalo idealno za Klivlend Kavalirse. Zapravo, nepredvidivi Bruklin Netsi su vodili čak 18 poena razlike u trećoj dionici.

Ali Kavalirsi su pokazali svoj pobjednički mentalitet i do kraja uspjeli da se vrate – zapravo, sjajnom posljednjom četvrtinom preokrenuli su tok meča (31:18 u posljednjih 12 minuta) i tako došli do 15. vezane pobjede, po drugi put ove sezone.

Već na samom startu otvorili su sezonu sa 15 vezanih pobjeda, što im je bio ujedno i najbolji start i najbolji niz koji su ikada imali (da, bolji od bilo kojeg niza Lebronovih Kavsa iz dva navrata).

Sada, sa ovom drugom serijom, koja prijeti da postane i rekordna ako 15. marta savladaju Memfis u gostima, Klivlend je postao tek šesta ekipa u istoriji NBA lige koja je uspjela dva puta u jednoj sezoni da napravi niz od 15+ pobjeda.

Evo koje su ekipe to uspjele i dokle su dogurale do kraja te sezone.

VAŠINGTON KAPITOLSI – SEZONA 1946/1947

U vremenu kada NBA nije zvanično postojao, već se liga zvala BAA (Basketball Association of America), tadašnja ekipa iz prijestonice SAD-a imala je dva puta sjajnu seriju tokom sezone.

Prvo su ostvarili niz od 17 pobjeda od 16. novembra 1946. do 1. januara 1947, da bi potom od 15. februara do 22. marta dodali još 15 pobjeda u nizu. Vašington je tu sezonu završio sa najboljim skorom i omjerom 49:11.

Međutim, u polufinalnoj seriji izgubili su od Čikago Stagsa rezultatom 4:2.

Kapitolsi nemaju nikakve veze sa nasljeđem današnjeg Vašingtona niti bilo koje druge ekipe, jer su prestali da postoje 1952. godine, dok je glavni grad SAD dobio novu franšizu 21 godinu kasnije, kada su se Baltimor Buletsi preselili u Vašington.

U tim godinama, kada su pravili serije, glavni igrač im je bio Bob Firik, a sa klupe ih je predvodio budući tvorac najbolje franšize NBA lige – Boston Seltiksa – Red Auerbah. Još jedna zanimljivost je da su Kapitolsi bili prva košarkaška ekipa koja je potpisala Afroamerikanca.

Firik se kasnije preselio sa parketa na trenersku funkciju, a Erl Lojd ispisao je istoriju. Kasnije će sa Sirakjuz Nešnalsima osvojiti NBA titulu 1955. godine. Sirakjuz Nešnalsi danas su poznati kao Filadelfija Siksersi.

MILVOKI BAKSI – SEZONA 1970/1971

Bila je to druga profesionalna sezona za Ljua Alisndora, 218 cm visokog igrača kojeg će svijet brzo upamtiti kao Karima Abdul-Džabara.

Leri Kostelo, trener i bivši NBA igrač, koji je osvojio ligu 1967. godine kao član Filadelfija Siksersa, odlično je znao kako da napravi tim oko dominantnog centra.

Baš tada, kada je bio košarkaš i osvojio titulu, njegov tim predvodio je Vilt Čemberlen.

Iz Sinsinati Rojalsa stigla je iskusna, prva tripl-dabl mašina – Oskar Robertson. Uz pomoć beka Džona Mekgloklina i Boba Dandridža, Baksi su zavladali NBA ligom.

Imali su dvije velike serije – prvu od 16 pobjeda od 24. oktobra do 27. novembra, a zatim i seriju od 20 pobjeda od 6. februara do 9. marta.

Rezime sezone – Baksi su osvojili svoju prvu, i do titule sa Janisom, jedinu titulu, „počistivši“ u finalu Baltimor Buletse (današnje Vašington Vizardse) rezultatom 4:0 u seriji.

JUTA DŽEZ – SEZONA 1996/1997

Kakav je to tandem bio. Džon Stokton i Karl Meloun. Ne postoji bolji košarkaški duo, kada se pogleda cjelokupno košarkaško nasljeđe, koji nažalost nije krunisao sve te svoje partije i nedostižne brojke barem jednom titulom.

Imali su problem što su preko puta sebe imali, khm khm, najboljeg svih vremena (da praštaju Lebronovi fanovi) – Majkla Džordana, Skotija Pipena i Čikago Bulse.

Uz ovaj tandem treba pomenuti i Džefa Hornačeka, kao i Brajona Rasela, koji su davali svoje doprinose, te ogromnog Grega Ostertaga, koji je zatvarao reket i boksovao za Melouna.

Te sezone imali su dva niza od po 15 pobjeda – prvi od 13. novembra do 12. decembra, a drugi od 12. marta do 13. aprila.

Na kraju su završili sezonu sa omjerom 64:18, u plej-ofu su u prve dvije runde "počistili" dva tima iz Los Anđelesa, a potom su u finalu Zapada eliminisali nezgodni Hjuston predvođen Hakimom.

Finale je donijelo duel sa Čikago Bulsima, u kojem su poraženi 4:2, u seriji koju je obilježila čuvena Džordanova "flu partija". U toj pobjedi Bulsa 90:88, MJ je ubacio 38 poena, iako je uoči meča imao visoku temperaturu, povraćanje i dijareju, vjerovatno uzrokovanu trovanjem hrane.

Na kraju ga je Pipen bukvalno iznio sa terena, a u šestom meču Čikago je ponovo slavio u neizvjesnom meču 90:86, kada je Toni Kukoč zakucao na pas Pipena za konačan rezultat i titulu.

LOS ANĐELES LEJKERS – SEZONA 1999/2000

Prva od tri uzastopne titule tandema Kobi-Šek.

Nova doktorska disertacija Džerija Vesta, koji je bio GM "ljubičasto-žutih". Prvo je doveo Ej Si Grina, momka koji je krajem 80-ih osvajao titule sa Lejkersima, a onda je kao slobodne agente potpisao Rona Harpera i Džona Sejlija (obojica igrača osvajali su titule – Harper kao dio Džordanovih Bulsa, Sejli prvo sa Pistonsima, a zatim i jedne sezone sa Bulsima), kao i Brajana Šoua.

Vestova ideja bila je da okruži svoj nukleus ekipe igračima koji znaju kako se osvaja titula i imaju taj veteranski dodir, prije svega zbog mladog Kobija.

A onda, vjerovatno i najbolji potez – dovođenje Fila Džeksona, čovjeka koji je sa Džordanom i Bulsima šest puta kao trener osvajao titulu.

Lejkersi su te sezone dominirali – prvo niz od 16 pobjeda, od 11. decembra 1999. do 14. januara, a zatim i serija od 19 uzastopnih trijumfa, od 4. februara do 16. marta.

Na kraju, omjer 67:15 i ne baš lagan plej-of. Prvo su savladali Sakramento Kingse 3:2 u seriji (doduše, posljednji meč bio je ubjedljiv – 113:86).

Potom su eliminisali Finiks Sanse 4:1, pa je uslijedilo čuveno finale sa Portlandom, koje je otišlo u sedam utakmica.

Čuvena posljednja utakmica, u trenucima neizvjesnosti, kada Šek hvata lob pas od Kobija i zakucava za oduševljenje Stejpls centra.

U finalu su slavili protiv Indijane, predvođene Redžijem Milerom, rezultatom 4:2.

Džon Sejli postao je prvi košarkaš koji je osvajao titule sa tri različite franšize, u tri decenije (kasnije je to ostvario i Lebron Džejms).

FINIKS SANSI – SEZONA 2006/2007

Ako ikada poželite da vidite jednu od najzabavnijih ekipa ikad, ukucajte Sanse i pomenutu sezonu.

Čuveni "high-octane offense" Majka D'Antonija – napad visokog intenziteta koji se obično završavao već u sedmoj sekundi.

Ako ste svjedočili i pratili dominaciju Golden Stejt Voriorsa, znajte da je Stiv Ker malo "prepisivao" od D'Antonija, odnosno da je nadogradio filozofiju tog Finiksa.

Stiv Neš, koji je prethodne dvije sezone osvajao MVP titule, predvodio je napad, a pratili su ga Amare Stodemajer, Šon Merion, Leandro Barbosa, kao i Rađa Bel.

Svi pomenuti igrači završili su sezonu sa prosjekom od 15+ poena po meču.

Takav napad donio je tokom sezone dosta slavlja za navijače Sansa, a prva serija od 15 pobjeda trajala je od 20. novembra do 22. decembra.

Samo sedam dana kasnije, od 29. decembra do 29. januara, krenula je nova serija, ovoga puta od 17 pobjeda.

Na kraju su završili sezonu sa omjerom 61:21, ali su zaustavljeni u polufinalu Zapada od San Antonija.

Prvo su razbili Lejkerse 4:1 u prvoj rundi, ali su zatim poraženi 4:2 od Sparsa.

Seriju je obilježila kontroverzna suspenzija Amarea Stodemajera i Borisa Dijaoa (koji je tada nosio dres Sansa), nakon, u najmanju ruku, odvratnog faula Roberta Orija nad Stivom Nešom.

Uslijedilo je komešanje, koje je brzo razdvojeno, a NBA liga je odlučila da, pored Orija, suspenduje i Amarea i Borisa, iako u tom trenutku nisu bili na parketu.

Kažnjeni su jer su se "ustali sa klupe".

Godinama kasnije, Tim Donahju, NBA sudija, napisao je knjigu u kojoj je tvrdio da je Finiks te godine bio najbolja ekipa, ali da je supervizor Tomi Nunjez otvoreno prezirao kontroverznog vlasnika Roberta Sarvera, kao i da je živio u San Antoniju i uživao u blagodatima tog života, pa je zato svjesno "pomogao" Sparsima koliko je mogao.

Donahju je naveo da je suđenje u kompletnoj seriji sa Finiksom favorizovalo San Antonio, koji će na kraju osvojiti NBA titulu ubjedljivom pobjedom nad Klivlendom 4:0.

Bilo je to prvo finale Lebrona Džejmsa.