Beč je tokom 19. i 20. veka bio jedna od najvažnijih prestonica evropske kulture, umetnosti i intelektualnog života. U ovom periodu, grad je bio sedište Habsburške monarhije, što mu je obezbedilo politički i ekonomski značaj, ali i stvorilo plodno tlo za razvoj muzike, književnosti, filozofije i arhitekture. Beč je bio dom velikih umetnika, koji su ostavili dubok trag u svetskoj istoriji. Takođe, Beč je tih godina bio i grad koji je izrastao u ozbiljan sportski centar, pa ne treba da čudi što je imao i veliki broj fudbalskih klubova. First Viena, Wiener SC, Floridsdorfer, Admira samo su neki od pionira fudbala u današnjoj Austriji, ali najveći derbi u Beču igraju najpopularniji i najuspešniji klubovi u zemlji, Rapid i Austrija. 

Iako za većinu ljudi austrijska prestonica i danas predstavlja isključivo lep grad, istorijsko jezgro nekadašnje carevine i turističku atrakciju, Beč može da se pohvali trećim najdugovečnijim derbijem u Evropi, od njega su stariji samo gradski derbiji Edinburga i Glazgova. 

Rapid je osnovan 1899. godine, u zapadnom delu grada, a prvi naziv kluba bio je „Erster Wiener Arbeiter-Fußball-Club“ odnosno „Prvi Bečki Radnički Fudbalski klub“. Po nazivu može se naslutiti da je okupljao radničku klasu, koja je želela da se na zelenom terenu suprotstavi bogatijim slojevima koji su uveliko imali svoje klubove. Njihov najveći rival, Austrija, osnovana je 1911. godine, i kao i nekolicina već postojećih klubova, okupljao je viši stalež, odnosno akademsku zajednicu i bogate. Oba kluba osnovana su u neposrednoj blizini, odnosno njihovi prvi stadioni nalazili su se u istom delu grada, ali se Austrija nešto kasnije preselila u južni deo. 

Iako su do danas izrasli u najtrofejnije i najljuće rivale, na samom početku nije bilo tako. 

Prvi duel, odigran je 8. septembra 1911. godine, a slavio je Rapid, rezultatom 4:1. Tadašnja takmičenja garantovala su mnogo međusobnih duela ekipa iz prestonice, pa Austrija kao najmlađa uprkos tome što je pripadala višem staležu, Rapidu nije bila naročito omražena. Sve se promenilo gotovo pola veka kasnije, odnosno tokom šezdesetih godina prošlog veka. First Viena, Wiener i Floridsdorfer će ispasti u niže rangove, Admira će se preseliti u obližnji Modling, pa su Austrija i Rapid ostali jedini reprezenti Beča u eliti, a vrlo često su se i borili za titule. Do danas su odigrali čak 344 međusobna susreta, Rapid je slavio 140 puta, Austrija 123, a 81 put je duel završen bez pobednika. Osim što je Rapid uspešniji u međusobnim susretima, ima i najveću pobedu, slavili su čak 9:0 1915. godine, a ima i više trofeja. Rapid je bio šampion čak 32 puta, što ga čini najtrofejnijim klubom, dok je Austrija bila šampion u 24 navrata. Ipak, kada je reč o kupu, Austrija ima 27 trofeja, naspram Rapidovih 14. Još jedan nestvaran podatak veže se za Rapid. Oni su jedini austrijski klub koji je ikada uspeo da osvoji nemačku Bundesligu. Ovaj neverovatan podatak, posledica je „Anšlusa“ odnosno pripajanja Austrije Trećem rajhu 1938. godine, pa su i sportski klubovi iz Austrije bili prinuđeni da igraju prvenstvo pod vlašću nove države. Prvenstvo je odigrano po nokaut sistemu, a u finalu su Bečlije savladale Šalke i osvojili titulu. Kuriozitet je da je duel odigran 22. juna na dan početka „Operacije Barbarosa“, odnosno vojne operacije usmerene protiv Sovjetskog saveza.

Iako je klasna podela nekada jasno predstavljala granicu između klubova, danas to nije granica razdora. Beč je metropola u koju se gotovo svakodnevno doseljavaju novi stanovnici, pa je ta nevidljiva granica odavno izgubljena, iako se i danas oba kluba ponose svojom istorijom, odnosno korenima. 

Dugovečnost rivalstva je posledica činjenice da su bečki velikani jedina dva kluba koja nikada nisu ispala iz elitnog ranga. Od osnivanja prvenstva 1911. godine, pa do dana današnjeg samo njima je to pošlo za rukom. Uz to treba dodati, da su sve do 1975. godine bila zagarantovana dva duela godišnje, ali su promenom sistema iz dvokružnog u četvorokružni, godišnje predviđena čak četiri duela. Za ljubitelje fudbala u Austriji ovo je više nego fantastičan podatak. 

Zeleni i ljubičasti su duže od jednog veka dominirali fudbalom u Austriji, a neretko su i na međunarodnoj sceni ostvarivali odlične rezultate. Austrija je igrala finale Kupa pobednika kupova 1978. godine i poražena je od Anderlehta, dok je godinu kasnije stigla do polufinala Lige šampiona. Rapid je u Kupu kupova dva puta izgubio finale 1985 i 1996. godine. 

Danas, ovi klubovi slobodno se može reći, životare u Bundesligi Austrije. Uspon RB Salcburga, kao i Šturma poslednjih sezona, skrajnula je bečke velikane sa najveće pozornice. Titula već duže od decenije ne dolazi u Beč, Rapid je poslednji put bio šampion sada već davne 2008. godine, a Austrija pet godina kasnije. Od tada se dominacija preselila u Salcburg i Grac. 

Iako su Rapid i Austrija danas daleko od vrha i austrijskog i evropskog fudbala, njihovo rivalstvo ostaje duboko ukorenjeno u bečkoj svakodnevici. Nedostatak velikih trofeja nije umanjio strasti, baš naprotiv, tenzije među navijačima često dovedu do incidenata, pokazujući koliko ovaj duel znači za oba kluba. Iako godišnje odigraju barem četiri duela, svaki susret je više od obične utakmice. Pripadnosti, tradicija i lokalni ponos, duboko su ukorenjeni. Austrijska prestonica odiše istorijom, dobrom hranom i umetnošću. Iako je za većinu, Beč turistička atrakcija zbog muzeja, dvoraca i lepih parkova, ni njegova fudbalska scena nije za potcenjivanje.