Na korak do Mundijala

Fudbalska groznica se vraća u komšiluk. Fudbalska reprezentacija Bosne i Hercegovine su u subotu 15.11.2025. pred svojim navijačima savladali Rumuniju i tako osigurali drugo mesto koje vodi u baraž za Svetsko prvenstvo 2026. Momci koji sa klupe predvodi Sergej Barbarez bi mogli i do prvog mesta u grupi ukoliko u poslednjem kolu koje je na programu u ponedeljak, 18.11.2025. savladaju Austriju u Beču.

Ipak, o podvigu nove generacije fudbalera BiH ćemo nakon raspleta u grupi.

Pisati o BiH a ne pomenuti Vahida Halihodžića bi jednostavno bilo greh. Rođen 15. oktobra u Jablanici (NR BiH, FNR Jugoslavija), Halihodžić je svoje fudbalske korake započeo u lokalnom klubu FK Turbina, da bi odmah nakon toga prešao u mostarski Velež, za koji je postigao 253 gola na 376 nastupa. Kruna vremena provedenog u Mostaru dolazi 1981. kada Halihodžić i Velež osvajaju Fudbalski kup Jugoslavije.

Od jeseni 1981. zadužuje dres francuskog Nanta sa kojim se u sezoni 1982/83 osvojio titulu prvaka Francuske i bio najbolji strijelac šampionata te sezone, sa 27 postignutih golova. Bio je član legendarne generacije fudbalera Jugoslavije koja je sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog veka harala Evropom i svetom.

Ono što je karakteristično za našeg današnjeg "junaka" jeste to što se smatra jednim od najkontroverznije uspešnih bosanskih fudbalskih trenera, zbog uspeha koje je postigao vodeći različite nacionalne timove, ali i problematičnih odnosa sa ekipama i igračima zbog različitih pristupa.

Početkom 1990-ih Halilhodžić se okrenuo trenerskom poslu i, nakon kratkog perioda kao sportski direktor u Veležu, trajno se preselio u Francusku 1993. godine, pošto je sa porodicom izbegao iz ratom zahvaćene Bosne. Od tada je vodio više timova u zemljama francuskog govornog područja, a među njegovim najvećim uspesima su osvajanje CAF Lige šampiona 1997. sa marokanskim klubom Raja Casablanca, dovođenje francuskog Lila od druge lige do trećeg mesta u Ligi 1 za manje od tri godine, osvajanje Kupa Francuske 2003–04 sa Pari Sen Žermenom i osvajanje hrvatskog prvenstva 2011. sa Dinamom iz Zagreba.

Halilhodžić je takođe izborio plasman na Svetsko prvenstvo 2010. sa Obalom Slonovače (iako je smenjen samo nekoliko meseci pre završnog turnira), kao i na Svetsko prvenstvo 2014. sa Alžirom, sa kojim je stigao do osmine finala, što je najbolji rezultat u istoriji Alžira. Kasnije je obezbedio plasman na Svetsko prvenstvo 2018. sa Japanom, ali je ponovo otpušten neposredno pre turnira.

Posle kratkog angažmana u Nantu 2018, gde je pomogao da se izbegne ispadanje u Ligu 2, Halilhodžić je postao selektor reprezentacije Maroka, koju je odveo na Svetsko prvenstvo 2022. Kao i sa Obalom Slonovače i Japanom, Kraljevska marokanska fudbalska federacija ga je smenila u avgustu 2022, nakon lošeg izdanja Maroka na Kupu afričkih nacija 2021. i njegovog sukoba sa zvezdom tima Hakimom Zijekom.

Ovi uspesi ga čine jedinim trenerom u istoriji fudbala koji je sa 4 različite reprezentacije uspeo da izbori plasman na najveću smotru fudbala na svetu. Igrom slučaja, samo sa jednom se okušao na tom takmičenju. Halihodžić je trenutno bez angažmana.