Danny Boy – I have to praise you, like I should

„I get knocked down, but I get up again! You're never gonna keep me down.” Refren hita “Tubthumping” benda iz Lidsa, još luđeg naziva – “Chumbawamba”, himna je FIFA 98, video verzije Mundijala 1998, koju je kreirao EA Sports. Neću ponovo da gnjavim o virtuelnom junaku iz djetinjstva, poput Kastola, već ćemo o diskretnom heroju Brajtona, čije su elegancija i jednostavnost podsjetile na dobra vremena, kao kroz pjesmu koja podsjeća na bolja vremena.

Dani Velbek, Danny Boy, krespovskim „bockanjem“ preko Poupa doveo je Brajton u vođstvo u duelu s Njukaslom prethodnog vikenda. A potom je majstoriju Hauvog dvometraša, Nika Voltemadea, anulirao golom pravog poučera, sa ivice šesnaesterca, i vinuo „galebove“ iznad „svraka“ nakon 8. kola Premijeršipa.

U gradu legende Brajton Biča, Fatboy Slim-a, naš Danny Boy igra fudbal karijere, u kojoj je mnogo puta bio u nokdaunu.

Započeo je u rodnom Mančesteru, a baš te 1998, kada je bend “Chumbawamba” kroz svoj anarho-pank slao ljevičarske poruke, kao osmogodišnjak stigao je u “The Cliff” – trening centar Mančester junajteda u jevrejskoj četvrti Salford, u kojoj je tada trenirao i prvi tim, do selidbe u Kerington godinu kasnije.

Baš tih godina krunu kralja britanskog andergraunda, big-beat žanra i DJ scene dobio je Norman Kventin Kuk, poznatiji kao Fatboy Slim – najčuveniji navijač Brajton i Hou Albiona i manjinski vlasnik tima sa Ejmeks stadiona. Upravo je novi dom Albiona otvoren njegovim koncertom, deceniju nakon epskog “Big Beach Boutique II” 2002. godine.

Za vikend žurka je bila Velbekova, pošto je pred 35. rođendan ušao u krug top 60 strijelaca u Premijer ligi. Golovi Njukaslu bili su njegovi 80. i 81. u Premijeršipu. Posebno su mu bili dragi, kao navijaču Sanderlenda, za koji je igrao početkom prošle decenije. Od aktivnih igrača u Premijer ligi ispred njega su Kalum Vilson (89), Kris Vud (91), Erling Haland (96), Rahim Sterling (123) i Mohamed Salah (188).

Nije 81 golo na 371 meču učinak koji ostavlja bez daha, nije ni Dani takav igrač, ali je podatak da je ovo 17. sezona najjačeg fudbalskog takmičenja svijeta u kojoj trese mreže za slavlje i pohvalu. Bilo bi ih sigurno i 18, da u godinama proboja u Fergusonov tim nije bilo teških povreda, zbog kojih je i pozajmica u Prestonu, u Čempionšipu, bila kraća od dva mjeseca.

Tako je Dani Velbek, hodajući dugim, dugim putem od Mančestera, preko cijele Engleske do Brajtona, imao teška vremena i dobra vremena.

Teška vremena zbog brojnih povreda i zdravstvenih problema koji su ga pratili od najmlađih dana. Koljena i pluća bila su preosjetljiva. Najviše muke bilo je u Arsenalu, u kom zbog skočnog zgloba, operacije koljena i problema sa hrskavicom nije igrao ukupno više od dvije godine.

Dobra vremena, prvo u Mančesteru, obilježena s dvije titule Premijer lige, potom u Brusovom Sanderlendu, s kojim je bio deseti 2011. godine, kao i u dresu reprezentacije. Velbek ga je nosio u svim uzrastima, često igrao protiv starijih, a prvi od 42 nastupa zabilježio je protiv reprezentacije zemlje svog porijekla Gane, u prijateljskom meču u martu 2011. Takođe je zanimljivo da je prvu zvaničnu utakmicu za tim „tri lava“ Dani odigrao u Podgorici, bio jedini Englez na terenu koji je Delibašićev gol za vječnost gledao izvan šesnaesterca ispod „juga“.

Tokom sedam godina u reprezentaciji Velbek je postigao 16 pogodaka, a u klubovima nikada nije bio konstantan. Prvi put je dvocifren golgeterski učinak u Premijer ligi imao tek prošle sezone – 10 puta tresao mreže rivala. Igrajući za Mančester samo je u dva navrata imao 10+ golova u svim takmičenjima.

Danas, Danijeve tridesete pokazuju da je moglo mnogo bolje – možda ne onako kako je najavio na premijerligaškom debiju protiv Stouka 15. novembra 2008, ali mnogo bolje.

U četvrtoj deceniji života ponovo je Danny Boy. Otkada je stigao u Brajton 2020. godine, postigao je 36 golova na 144 premijerligaška meča – samo pet manje nego tokom cijele prošle decenije.

Tako je Dani Velbek, poput Danny Boy-a, lika iz irske folklorne pjesme kog su u Chumbawambi iskoristili kao simbol upornosti u teškim trenucima, u pjesmi “Tubthumping” praktično kao predstavnika radničke klase koji u pabu, s kriglom ili čašom prevazilazi sve prepreke, uspio da progura kroz teška vremena i dođe do onoga što mu je predviđano kao srednjoškolcu.

Sada, nakon dugog, dugog puta, kroz teška vremena i dobra, zajedno sa Fatboy Slimom i navijačima Brajtona, proslavlja kako dolikuje.