Italijanski fudbal decenijama je na Balkanu važio za najpopularniji i najgledaniji. Da li se razlog tome krije u činjenici da je bio najbliži, najatraktivniji, da su utakmice bile dostupne na televiziji, ili u nečemu trećem manje je važno. Ono što jeste važno jeste činjenica da italijanskog fudbala, kakvog danas poznajemo, ne bi bilo da nije bilo jednog čoveka, Engleza Džejmsa Ričardsona Spenslija.

Englez rođen u Londonu, lekar po zanimanju, ali i čovek neumornog duha i brojnih interesovanja, među kojima je sport, doneli su mu istorijski veoma važnu ulogu kada je reč o najvažnijoj sporednoj stvari na svetu. 

Koliko je Spensli bio svestrana ličnost pokazuju njegova putovanja širom sveta, sa kojih se čak oprobao i kao dopisnik „Dejli Mejla“. 

No, nama je najzanimljivija njegova uloga fudbalskog pregaoca. Krajem 19. veka, tačnije 1896. godine stigao je u Đenovu kako bi lečio engleske mornare koji su bili usidreni u tamošnjoj luci. 

Kao ljubitelj sporta, vrlo brzo se povezao sa tamošnjim sportskim kolektivom „Genoa Cricket & Athletics Club“ koji je bio najpoznatiji po svojoj kriket sekciji. Kako se Spensli već u domovini oprobao u fudbalu, u aprilu 1897. godine fudbalska lopta će se zakotrljati i lukom Đenove, pa će tako nastati najstariji italijanski klub, Đenova.

U prvoj sezoni bio je igrač-menadžer, a sa klubom je uspeo da osvoji titulu šampiona Italije odmah u prvoj sezoni. Sa klubom je u prvih sedam sezona osvojio čak šest titula, a osim što je bio menadžer, odbrambeni igrač, golman bio je i klupski lekar. U Đenovi je bio gotovo sve. 

Nakon što je uspeo da u prvim danima fudbala na Apeninima, dominira sa klubom koji je osnovao, Spenslija je njegov nemirni duh vodio dalje za izazovima. Osnovao je jedno od prvih izviđačkih društava u Italiji u saradnji sa brojnim engleskim kolegama. 

No, ubrzo dolazi Prvi svetski rat, a Ričardson Spensli će se kao doktor po zanimanju, pridružiti  Kraljevskom sanitetskom korpusu britanske vojske. Da je sledio Hipokratovu zakletvu najbolje pokazuje detalj, da ga je to koštalo života. 

Ranjen je na bojnom polju dok je zbrinjavao rane neprijateljskog vojnika. Kao oficir, bio je zarobljen i interniran u tvrđavi u Majncu, u Nemačkoj, gde je ubrzo nakon toga preminuo od zadobijenih rana.

Njegovo telo je 1922. godine, zajedno sa mnogim drugim, premešteno u vojne grobnice širom Nemačke. Spensli je ponovo sahranjen na ratnom groblju Niederzwehren, južno od Kasela. Mesto njegove konačne sahrane ostalo je nepoznato sve do 1993. godine, kada su nakon dužeg istraživanja, dva italijanska izviđača uspela ponovo da ga pronađu.

Da nije bilo čoveka neverovatne kreativnosti, neumornog duha i iskrene vere u moć sporta da menja društvo, danas italijanski fudbal ne bi izgledao ni približno onakivm kako ga poznajemo. Džejms Ričardson Spensli postavio je temelje igre koja će kasnije Italiji doneti svetske titule, ligu o kojoj mnogi dečaci sanjaju, velike klubove, legendarne igrače i milione navijača.

Spensli je bio lekar, učitelj, sportista, izviđač, idealista. Čovek koji je promenio tok istorije i stvorio italijanski fudbal i jednog od najranijih giganata italijanskog fudbala. Iako je njegovo ime danas širom sveta gotovo zaboravljeno, u Đenovi ga se sa pijetetom sećaju. Fudbal je ponos nacije na „Čizmi“, a popularnost duguju jednom Englezu.