Često zaboravimo perspektivu. Jednostavno ostanemo bez neke realne slike, jer ne postoji šansa da se baš sve isprati. Govorimo o američkoj koledž košarci.

Ove sezone – uživamo u Kuperu Flegu i sjajnoj generaciji Djuka koja će sigurno imati pet igrača na NBA draftu ove godine.

Tu je i tandem Rutgersa – Dilan Harper i Ejs Bejli, koji nisu imali dobru sezonu sa „vitezovima“ u NCAA-u, ali će sigurno obojica biti lutrijski pikovi. Zapravo, velike su šanse da oba igrača budu u top 5 pikova.

Pa tu su kultni treneri Džon Kalipari sa Arkansazom i Rik Pitino sa Sent Džonsom, čiji smo duel skoro mogli da gledamo (Kalipari slavio).

Kad se tome dodaju standardno jaki programi, ni sama američka javnost ne stigne sve da pogleda i isprati.

Perspektiva i brojevi – a brojevi kažu da u NCAA Prvoj diviziji (ima ih tri) postoji čak 360 timova, odnosno između 5.500 i 5.800 košarkaša.

U Drugoj diviziji nalazi se oko 300 ekipa i oko 4.500 igrača.

I baš negdje u tim brojkama od oko 10.000 momaka koji sanjaju da košarka bude njihov poziv u životu, sakrio se i glavni junak naše priče – Benet Stiric.

Momak rođen u Libertiju, gradiću u saveznoj državi Misuri koji broji tek nešto više od 30.000 stanovnika i koji je prepoznat po svom privatnom Univerzitetu slobodnih umjetnosti „Vilijam Džuel Koledžu“. Taj koledž dao je SAD nekoliko sudija, političara, bilo je tu i košarkaških i američko-fudbalskih trenera, a svakako najzvučnije ime je Sajrus Ejveri, koji je poznat po svojoj zaostavštini – jer je projektovao legendarnu Rutu 66, koja je postala dio američkog folklora.

Sam grad može da se pohvali i Nikom Robinsonom, koji je nakon solidne NCAA karijere kao košarkaš brzo postao asistent, pa i trener u jednom periodu koledža Sautern Juta, da bi od ove godine postao direktor košarkaških operacija jednog od najvećih košarkaških programa – Kentakija.

Osim njega, gradić ima i lokalnu srednju školu koja nosi ime grada, a koju sa klupe predvodi Rodžer Stiric – najuspješniji trener u istoriji te ustanove i otac junaka naše priče.

Tandem otac-sin je Liberti poveo do finala državnog prvenstva, gdje su na kraju završili kao drugi.

Međutim, sve ovo je, naravno, prošlo debelo ispod radara. Benet nije dobio nijednu ponudu nekog od 360 programa iz Prve divizije NCAA-a, pa je odlučio da prihvati ponudu Nortvest Misuri Stejta, ekipe koja se takmiči u Drugoj diviziji i koja je imala sjajan program koji je osmislio trener Ben Mekalum.

Čovjek koji je četiri puta poveo „Berkatse“ do titule prvaka Druge divizije tokom 15-godišnjeg mandata. Počeo je kao trener sa nepunih 27 godina.

Sad, da pričamo da je Stiric bio čudo prirode sa neviđenim brojkama – i nije. Imao je dobre, sasvim solidne sezone sa 13,9 poena, po tri skoka i asistencije u prosjeku, uz 50 odsto šuta iz igre.

Mekalum ga je doveo da bi na njemu gradio sistem, da bude lider na obje strane terena. Ali da to ide postepeno.

A ako ko to zna, onda zna Mekalum, koji je u svom programu stvorio Trevora Hadžinsa – momka koji je predvodio Nortvest Misuri do tri titule prvaka Druge divizije, pa se kratko izborio za mjesto u Hjuston Roketsima, a posljednje dvije sezone igra kao prvi plej Le Mana u francuskoj LNB Pro A ligi, gdje ove sezone bilježi 16,9 poena i tri asistencije po meču – Le Man trenutno šesti.

Stiric je dobio nagradu za najboljeg frešmena godine u Mid-Amerika Atletik asocijaciji, i predvodio je sve frešmene u Drugoj diviziji u ukradenim loptama – sa ukupno 65.

U dvije sezone ova saradnja donijela je Berketsima skor od 60 pobjeda i osam poraza. 

U međuvrenemu, u D1 programu Univerziteta Drejk, trener Darijan De Vris je odlučio da prihvati ponudu Vest Virdžinije, i preuzme program daleko poznatiji i veći od Drejka, za platu od 2,8 miliona dolara godišnje. 

De Vris nije sam pošao nego je sa sobom poveo i svog sina Takera, koji je bio glavna zvijezda ovog Univerzitera. 

U Drejku su odlučili da pozovu upravo Mekaluma koji je prihvatio objeručke priliku da vodi prvi tim iz prve divizije. 

Baš kao i De Vris ni Meekalum nije stigao na Drejk "praznih ruka", pa je tako odlučio da sa sobom povede i Beneta. 

Stiric je brzo preuzeo palicu glavne zvijezde Buldoga, igrajući ove sezone 98,7 odsto minuta. U posljednjih 20 godina najlelitnija koledž košarka ne pamti da je neko imao ovliku potrošnju. 

Momak iz Libertija je izgledao kao da je od čelika - probijao, koristio pik en rol, napadao obruče. 

Nekako je uvijek u pravom trenutku nalazio pravo rješenje. 

A nije samo da počiva na fizikalijama njegov talenat, već i na liderstvu ali i šutu. Favorizovani Kanzas je srušio tako trojkom u posljendjoj sekundi. 

U prosjeku je bilježio 19,2 poena, 5,7 asistencija, 4,3 skoka, 2,1 ukradenu na 49,8 odsto šuta iz igre (39,5 za tri). 

Lider u skoro svakoj kategoriji. 

Osvojio je nagrade za najkorisnijeg igrača Misuri Vali konferencije (MVC Player of the Year) i najboljeg novajliju godine.

Prvi put od 1071. godine, dakle nakon 54 godine posta Drejk Buldogsi su preskočili prvi stepenik "Martovskog ludila". 

Drejk je savladao favorizovane Misuri Tajgerse 67:57, a Stiric je ubacio gotovo trećinu poena za svoj tim sa 21 poenom i svega tri promašena šuta iz igre 8/11 uz 3/3 za tri poena. 

Bila je to važna utakmica i za njega i za Mekaluma, koji je kao trener Nortvest Misurija probao da organizije dosta puta prijatelsjki meč sa njima, ali je uporno odbijan. 

Protiv Teksas Teka međutim ipak nije mogao, i Drejk je poražen 77:64. 

Ponovo je bio najbolji pojedinac svog tima sa 21 poenom i osam asistencija, ali nije mogao protiv Džej Ti Topina, momka kojem se granično predviđa izbor kao lutrijskog pika ove godine, koji je sasuo 25 poena, i imao 12 skokova, uz sjajnog Dariona Vilijamsa koji je dao 28.

Tu je i kraj ove godine i završetak bajke za momka iz Liberija.

Šta nosi budućnost? Stiric ima 21. godinu i tri godine tek na koledžu. Njegovo ime i pored sjajnih partija ove sezone i istorijskog uspjeha Drejka niko od NBA skauta ne pominje. 

Ponavljamo ponovo - perspektiva od 5.800 igrača iz NCAA i ko zna koliko iz Evrope i svijeta koji se monitorišu, samo će njih 59 imati priliku da im ime bude pročitano tokom drafta. 

Povratak na Drejk i još jedna godina, sa možda i boljom sezonom povećala bi možda vrijednost ovog momka na tržištu. Pa bi eventualno 2026. neka od NBA ekipa koja želi "spreman odmah" tip igrača posegla za njim. 

Međutim Džonatan Givoni, siva eminencija među skautingom mladih igrača smatra da je Stiric već ove godine spreman za draft. 

"Dominirao je s loptom – kontrola driblinga i kreativnost na elitnom nivou, uz prirodnu lakoću u stvaranju šuta iz raznih pozicija. Kombinacija visine, košarkaške inteligencije, tempa i tehničke potkovanosti jasno ukazuje na potencijal pika prve runde", rekao je između ostalog Givoni. 

Bilo kako bilo Stirica ćemo sigurno gledati da li dogodine opet u Drejku, gdje bi zajedno sa Mekalumom možda napravio korak dalje, da l’ u NBA (pominje se da su skauti Lejkersa pokazali interesovnaje, povučeni sjajnim iskustvima sa Ostinom Rivsom, kao i Daltonom Nehtom, koji su odlični rotacioni igrači). 

Možda Stirica, koji je ukrao na par dana sve reflektore lige naglo ka sebi, budemo gledali i u Evropi, jer sigurno ima u sebi potencijal da bude košarkaš, da bude i lider i rotacija, šta god budu tražili od njega. 

Treba malo i sportske sreće, koje mu sada vjerovatno želi i cijela Amerika koja "umire" za pričama "from zero to hero". 

Malo je onih koji mogu da se pohvale da su kao igrači Divizije 2 došlo do pozornice NBA lige, ali kad pogledate spisak ko je tu sve...nađete zajedničku crtu. 

Šta spaja jednog Bena Valasa, Čarlsa Ouklija, Denisa Rodmana - Veliko srce, velika želja, "me against the world" stanje uma. 

Te stvari se ne rađaju, one se prave u košarkaškim salama, na treninzima, utakmicama, u svakom trenutku. 

Benet Stiric jeste od takvog kova.