Engleski „El Alto“: Najviši stadion u kolevci fudbala za koji sigurno niste čuli

Mnoge su reprezentacije strahovale kada gostuju Boliviji u okviru kvalifikacija za Svetsko prvenstvo. Na stadionu „Ernando Siles“ i najveći su znali da otupe svoje ubitačne oštrice, jer nije lako igrati na stadionu koji se nalazi na preko 3.000 metara nadmorske visine. Džaba su bile žalbe da se Boliviji zabrani igranje na tako visokim nadmorskim visinama zbog proređenog vazduha. Kada je Boliviji trebalo, odlučila je da još malo zagorča život protivnicima, domaćinstvo su pomerili u El Alto na istoimeni stadion koji se nalazi na 4.088 metara nadmorske visine, a protivnici su na toj nadmorskoj visini sa još proređenijim vazduhom izgledali uglavnom bezopasni.

No, ako ćemo realno, nije Bolivija kriva što se nalazi tako visoko, ali uz dužno poštovanje nije ni rekorder. Stadion na najvećoj nadmorskoj visini ipak se nalazi u susednom Peruu, na visini od neverovatnih 4.388 metara nadmorske visine. Na tom stadionu po imenu „Daniel Alsides Karion“ igraju trećeligaš Ekosem Pasko i Union Minas, odnosno trećeligaš i drugoligaš. Dakle, ako bi glavni razlog za dobre partije bila nadmorska visina stadiona, ova dva kluba bi verovatno bila najtrofejnija u Peruu, a to kao što vidite nisu.

U Srbiji se često kao posebno teško gostovanje ističe Ivanjica, odnosno „Stadion kraj Moravice“ koji se nalazi na nešto preko 400 metara nadmorske visine, pa se često zbog snega dešava da se odlože utakmice. Ali ako se fokusiramo na engleski fudbal, da li ste se ikada zapitali, koji stadion se nalazi na najvećoj nadmorskoj visini, važi za teško gostovanje i teško se uzimaju bodovi? Verovatno jeste, ali ste sigurno uzimali u obzir da je to „Sent Džejms Park“ na kom igra Njukasl. Ako ste to mislili, makar zbog geografskog položaja grada Njukasla, pogrešili ste, jer za najvisočiji stadion u Engleskoj, verovatno nikada niste čuli.

Stadion koji se u Engleskoj nalazi na najvećoj nadmorskoj visini, pripada šestoligašu Bakstonu i nalazi se u okviru Derbišajr. U pitanju je svega 310 metara nadmorske visine, na kojoj se nalazi stadion pod nazivom „Tarmak Silverlend“ koji može da primi oko 4.000 gledalaca, od čega svega oko 500 njih može da zaista sedne i pogleda meč.

Bakston je klub sa dugom tradicijom postoje još od 1877. godine, ali nikada nisu igrali iznad ranga u kom se trenutno nalaze (šestom). Navodno su pre oko 100 godina planirali da apliciraju za ulazak u profesionalni fudbal, ali to je ostala isključivo pusta želja, jer formalno nikada nisu načinili taj korak.

U prvih nekoliko godina menjali su svoje igralište, tada stadiona praktično nije ni bilo, sve dok se 1884. godine nisu preselili na lokaciju na kojoj igraju i danas. Iza toga se krije i jedna zanimljiva priča. Kako su teren prvo delili sa lokalnom kriket ekipom, pa onda i iznajmljivali terene u okolini, njihov kapiten Frenk Druri, je odlučio da pomogne klubu. Na svom imanju, je uz pomoć kolega iz tima napravio igralište, koje će nešto kasnije postati stadion izgradnjom tribina i tako će se zauvek upisati u istoriju kluba. Do današnjeg dana Bakston je ostao na istoj lokaciji, a prilikom renoviranja stadiona sredinom šezdesetih godina prošlog veka, Mančester Siti im je donirao stolice sa svog tadašnjeg stadiona „Mejn Roud“.

Za Bakston i njihovu priču, verovatno nikada niste čuli, a u Engleskoj zauzimaju posebno mesto, makar su prvi na listi kao klub čiji se stadion nalazi na najvećoj nadmorskoj visini. Možda njegova lokacija nije ništa posebno, možda izgleda smešno u odnosu na visinu „El Alto-a“, ali čik probajte da nekog od drugara kada pričate o fudbalu upitate da li zna koji je najvisočiji stadion u Engleskom fudbalu?