Nico Williams to Barcelona: Game Over. Ovako je popularni italijanski sportski influenser Fabricio Romano objavio kraj najveće transfer sage ovog ljeta. Na prvu mnogima nije bilo jasno, štaviše oni koji nisu vidjeli objavu Atletika iz Bilbaa istog jutra vjerovatno su pomislili da je Niko Vilijams potpisao za Barselonu. Ali kao bomba je odjeknula sasvim druga vijest – španski reprezentativac je produžio ugovor sa klubom iz Baskije do 2035. godine!

Niko Vilijams i njegov stariji brat Injaki ikone su navijača Atletika i ponos Baskije. Njihovi roditelji su imigranti iz Gane koji su došli u Bilbao 1994. godine. Te se godine rodio Injaki, dobivši baskijsko ime u znak sjećanja na jednog dobrovoljca Karitasa kojim je pomogao da se smjeste u Španiji po dolasku. Nikolas je rođen osam godina kasnije. Vilijamsovi su prihvaćeni u Bilbau kao domaći a fudbalski talenat je tome samo dodatno doprinijeo. Injaki, koji je odlučio da igra za reprezentaciju svojih korijena, Ganu, klubu i gradu je uzvratio lojalnošću i već 11 godina nosi Atletikov dres. Niko je noviji projekat kluba, ali i prepoznat kao talenat svjetskog formata, pa su se mnogi veliki klubovi raspitivali za njegovo zdravlje.

Saga o prelasku mlađeg brata Vilijamsa na Kamp Nou traje još od prošlog ljeta. Tačnije, sve je krenulo od Evropskog prvenstva koje je Španija osvojila na krilima supertalentovanih Vilijamsa i Lamina Jamala. Ljudima na čelu katalonskog giganta izgledala je sjajno ideja da njih dvojicu, koji su inače i veliki prijatelji, spoji na terenu i u crveno-plavom dresu čime bi imali navalu koja može da hara evropskim fudbalom narednih 10-15 godina. Nije se desilo odmah, prije svega zbog finansijske situacije u Barseloni, ali interesovanje se nastavilo i ove godine. Ni sam Niko nije bio imun na zov Barselone, što je izazvalo bijes navijača koji su u tri navrata uništili mural posvećen njemu i njegovom bratu. 

U Atletiku nisu bili oduševljeni Barsinim interesovanjem za Nika Vilijamsa, prije svega jer im nisu vjerovali da mogu da isplate klauzulu od 58 miliona evra za transfer. Rat dva kluba se razbuktao nakon što je predsjednik Atletika Jon Uriarte otišao kod predsjednika španske Lige Havijera Tebasa zahtijevajući da se dobro provjeri sposobnost Barselone da dovodi nove igrače. Uriarte se javno zahvalio Tebasu na razumijevanju i izrazio očekivanje da će Barsini transferi biti pod lupom Lige. To je izazvalo reakciju predsjednika Barselone Žoana Laporte koji je kolegi iz Bilbaa javno poručio da gleda svoja posla. To je samo nova etapa u burnim odnosima dva kluba.

Atletik Bilbao i Barselona najuspješniji su klubovi Baskije i Katalonije, imaju važnu ulogu u fudbalskoj kulturi i istoriji i kao takve mnogi ih vide kao predstavnike svojih pokrajina. Dok je Atletik poznat po svojoj politici da samo oni rođeni u Baskiji ili Baskijci porijeklom mogu da nose njegov dres, Barselona je oduvijek težila planetarnoj popularnosti da ispromoviše zaseban katalonski identitet koji njeguje. I jedni i drugi, logično, gaje i odijum prema madridskom Realu, a imaju i regionalne derbije; Atletik sa Real Sosijedadom a Barselona sa gradskim rivalom Espanjolom.

Odnosi Barselone i Atletika bili su jedno vrijeme poprilično bliski jer su imali mnogo toga zajedničkog, pogotovo tokom diktature Franciska Franka kada su autonomije pokrajina ukinute a regionalni jezici i kulture bili zabranjivani u zvaničnoj upotrebi. Tako su stadioni postali jedina mjesta gdje su se jasno mogli čuti baskijski i katalonski, pa su tako dva kluba uspostavili odnose velikog razumijevanja. Nakon Frankove smrti, Barsa i Bilbao su se 1977. sreli u četvrtfinalu Kupa UEFA koje je ostalo upamćeno po prijateljskoj atmosferi na terenu i fešti na tribinama. Atletik je prošao dalje (i zaustavljen tek u finalu) ali su navijači oba kluba zajedno slavili kraj diktature i dolazak nekih boljih vremena.

Međutim, kroz samo nekoliko godina pobratimski odnosi Atletika i Barselone pretvoriće se u jedan od najpoznatijih sukoba u istoriji fudbala. Početkom osamdesetih tim iz Baskije je bio jedan od najjačih u Ligi, a Barselona je sanjala velike snove dovođenjem Dijega Maradone. Oba tima igrala su veoma grubo u to vrijeme ali posebno se isticao defanzivac Atletika Andoni Goikoičea, poznat po nadimku „Mesar iz Bilbaa“. U septembru 1983, opravdao je svoj renome tako što je na Kamp Nou uletio đonom u Maradoninu nogu i slomio mu zglob. To je Dijega udaljilo na nekoliko mjeseci sa terena, dok je Goikoičea na kraju kažnjen sa svega šest utakmica neigranja. Sve se otelo kontroli tad i bijesni navijači Barselone kamenovali su autobus sa igračima Atletika pri odlasku iz Katalonije.

Te sezone šampion je bio Atletik sa samo bodom iznad Barselone i opšte je mišljenje bilo da je upravo odsustvo Maradone zbog povrede bilo presudno. Argentinac se oporavio do finala Kupa koji je opet spojio ova dva kluba. Tenzija koja se prenosila tokom čitave sezone eksplodirala je na kraju utakmice kad je nastala opšta tuča igrača među kojima su se opet najviše isticali upravo Maradona koji je tražio osvetu i „Mesar iz Bilbaa“. Atletik je osvojio Kup, Maradona otišao u Napoli, ali odnosi Atletika i Barselone, uprkos brojnim zajedničkim ciljevima, više nikad neće biti na onom nivou iz 1977. 

Uprkos svemu tome, transfer Nika Vilijamsa je navodno bio nadomak ostvarenja. Barselona je spremila novac da isplati Atletiku, Atletik je bio spreman da proda svog bisera velikom rivalu, Vilijams je bio rad da zaigra sa svojim drugarom iz reprezentacije. Ipak, stvar je pukla možda tamo gdje su se svi najmanje nadali. Vilijamsovi predstavnici u pregovorima su pokazali nepovjerenje prema Barseloni i navodno su tražili da i Niko dobije klauzulu u ugovoru koju su imali neki igrači u skorim transferima (tipa Dani Olmo) da mogu da odu bez obeštećenja ako klub ne može da ih registruje za novu sezonu. Predstavnici Barselone na čelu sa Dekom su to izričito odbili, vjerujući da će druga strana popustiti i da će se dogovor postići. 

Lo que más pesa es el corazón ❤️#AthleticWIN #AthleticClub 🦁 pic.twitter.com/do1QvtqYbP
— Athletic Club (@AthleticClub) July 4, 2025
  

A onda je samo osvanulo da je Niko Vilijams potpisao novi ugovor koji ga veže za Bilbao narednih deset godina. I to na jedan poseban način. Na društenim mrežama pojavio se onaj isti mural koji je vandalizovan u više navrata, ali sada je Niko po njemu sprejem napisao da ostaje do 2035. godine i potom rekao kako je srce presudno kad se donose odluke i da on želi da ostane u svojoj kući, sa svojim ljudima. Ovim ugovorom mlađi Vilijams postao je najplaćeniji fudbaler u istoriji Atletika sa godišnjom platom od oko 10 miliona evra. Biće da srce nije bilo jedino što je presudilo. Tek, i ovaj burni segment iz istorije odnosa Atletika i Barselone je završen. Baskijci će u novu sezonu krenuti puni samopouzdanja jer su zadržali najveću zvijezdu tima dok se Barsa mora okrenuti drugim potencijalnim pojačanjima.