Ponekad ono što se ne kaže, odjekuje jače od svega napisanog. Ali nekada je to sterlino, generički, bez duše.

Evropska fudbalska unija (UEFA) juče je na društvenoj mreži X objavila oproštajnu poruku za Sulejmana el-Obeida, legendu palestinskog fudbala poznatog kao „palestinski Pele“. Iako su ga nazvali „talentom koji je davao nadu djeci čak i u najmračnijim vremenima“, u tim redovima nije bilo ni traga ni glasa o tome kako je taj život ugašen.

Farewell to Suleiman al-Obeid, the 'Palestinian Pelé'. 

A talent who gave hope to countless children, even in the darkest of times. pic.twitter.com/wGSXCq2ceo
— UEFA (@UEFA) August 8, 2025
 

El-Obeid je ubijen u srijedu, pogođen izraelskom vatrom dok je, prema navodima Palestinske fudbalske asocijacije (PFA), čekao humanitarnu pomoć na jugu Pojasa Gaze. Imao je 41 godinu, bio oženjen i otac petoro djece. Tokom karijere postigao je više od 100 golova za klubove iz Gaze i Zapadne obale, odigrao 24 utakmice za reprezentaciju Palestine i bio simbol upornosti u sportu koji je, u njegovom narodu, često bio jedini izlaz iz svakodnevice ispunjene ratom.

Mohamed Salah, jedan od najboljih fudbalera današnjice i četvorostruki najbolji strijelac Premijer lige, reagovao je kratko, ali direktno: „Možete li nam reći kako je umro, gdje i zašto?“ Njegove riječi presjekle su sterilni ton UEFA-ine objave, razotkrivajući prazninu između onoga što se dogodilo i onoga što je organizacija odlučila da prikaže.

Can you tell us how he died, where, and why? https://t.co/W7HCyVVtBE
— Mohamed Salah (@MoSalah) August 9, 2025
 

El-Obeidov put od dječaka iz grada Gaza do „palestinskog Pelea“ bio je ispisan na terenima koji su često bili daleko od svjetla reflektora. Počeo je u Al-Šati’a Servisizu, zatim prešao u Al-Amari Youth Center, gdje je osvojio titulu u prvoj sezoni Palestinske profesionalne lige 2010/2011. Vratio se u Gazu, igrao za lokalne klubove i dva puta bio najbolji strijelac prvenstva. Njegove golove pamtile su tribine, a njegova borba inspirisala je generacije mladih Palestinaca.

Ali brojke su neumoljive. Prema PFA, od početka rata u Gazi, 7. oktobra 2023. godine, poginulo je 325 članova palestinske fudbalske zajednice – igrača, trenera, sudija, instruktora i drugih. 

Od ukupno 662 žrtve iz sportskog i izviđačkog sektora, gotovo polovina dolazi iz fudbala. Ujedinjene nacije saopštile su da je samo od kraja maja više od 1.300 ljudi ubijeno dok su pokušavali da dođu do hrane, a preko 800 njih poginulo je u blizini lokacija organizacije Gaza Humanitarian Foundation.

I dok 75% zemalja članica UN-a priznaje Palestinu kao suverenu državu, ona u fudbalu odavno ima punopravni status. FIFA ju je priznala još 1998. godine, a reprezentacija je nastupila na tri uzastopna Azijska kupa. Na Mundijal, međutim, nikada nije stigla.

El-Obeidov kraj nije bio posljedica sudbine na terenu, već metka izvan njega. To što UEFA nije pomenula tu činjenicu nije samo propust – to je odluka. Odluka da se iz priče izbriše uzrok tragedije, da se umanji realnost rata koja razara i sport.

Za palestinske fudbalere, lopta nikada nije bila samo igra. Bila je oružje nade, jedini prostor gdje su mogli da sanjaju slobodno. Za Sulejmana el-Obeida, fudbal je bio i život i poruka.

Za UEFA-u, nažalost, njegova smrt bila je samo prilika za generičan oproštaj.